-
1 disperse
[dɪs'pəːs] 1. vt 2. vi* * *[di'spə:s]1) (to (cause to) scatter in all directions: Some seeds are dispersed by the wind.) rozproszyć, rozsiać2) (to (cause to) spread (news etc): Information is dispersed by volunteers who distribute leaflets.) rozprowadzać3) (to (cause to) vanish: By this time the crowd had dispersed.) rozproszyć się• -
2 scatter
['skætə(r)] 1. vtseeds, papers rozrzucać (rozrzucić or porozrzucać perf); flock of birds, crowd rozpędzać (rozpędzić perf)2. vi* * *['skætə]1) (to (make) go or rush in different directions: The sudden noise scattered the birds; The crowds scattered when the bomb exploded.) rozproszyć (się)2) (to throw loosely in different directions: The load from the overturned lorry was scattered over the road.) rozsypać (się)•- scattering
- scatterbrain
- scatterbrained
См. также в других словарях:
rozpraszać się — I – rozproszyć się {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} ulegać rozproszeniu, maleć, niknąć : {{/stl 7}}{{stl 10}}Czyjeś wątpliwości rozproszyły się. Ciemności rozproszyły się. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
rozproszyć (się) — {{/stl 13}}{{stl 7}}ZOB. rozpraszać (się) I {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
rozpraszać — ndk I, rozpraszaćam, rozpraszaćasz, rozpraszaćają, rozpraszaćaj, rozpraszaćał, rozpraszaćany rozproszyć dk VIb, rozpraszaćszę, rozpraszaćszysz, rozpraszaćprosz, rozpraszaćszył, rozpraszaćszony 1. «prósząc rozsypywać, rozsiewać, rozrzucać;… … Słownik języka polskiego
rozrzucać — ndk I, rozrzucaćam, rozrzucaćasz, rozrzucaćają, rozrzucaćaj, rozrzucaćał, rozrzucaćany rozrzucić dk VIa, rozrzucaćcę, rozrzucaćcisz, rozrzucaćrzuć, rozrzucaćcił, rozrzucaćcony 1. «rzucać, ciskać w różne strony, rzucając rozpraszać» Rozrzucać… … Słownik języka polskiego
